Skarga na czynność komornika sądowego - co to jest i jak się ją stosuje? Część II

Skarga nie przysługuje na zarządzenie komornika o wezwaniu do usunięcia braków pisma, na zawiadomienie o terminie czynności oraz na uiszczenie przez komornika podatku od towarów i usług.

Sąd rozpoznaje skargę w terminie tygodniowym od dnia jej wpływu do sądu, a gdy skarga zawiera braki formalne, które podlegają uzupełnieniu, w terminie tygodniowym od jej uzupełnienia.

Wniesienie skargi nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego ani wykonania zaskarżonej czynności, chyba że sąd zawiesi postępowanie lub wstrzyma dokonanie czynności.

W wyniku postępowania wszczętego na skutek skargi na czynność komornika sądowego lub zaniechanie takiej czynności sąd lub referendarz sądowy może:

1. odrzucić skargę;
2. oddalić skargę, jeżeli czynność komornika jest prawidłowa;
3. w całości lub w części uwzględnić skargę, jeżeli stwierdzi jej zasadność.

W przypadku stwierdzenia oczywistego naruszenia prawa przez komornika sąd, uwzględniając skargę, stosownie do okoliczności, może go obciążyć kosztami postępowania wywołanego skargą. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie stronom oraz komornikowi.

Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której braków nie uzupełniono w terminie. Na postanowienie sądu o odrzuceniu skargi służy zażalenie.

Sąd rejonowy, rozpoznając skargę działa, jako sąd pierwszej instancji. Podobnie jest w przypadku referendarza sądowego. Sąd lub referendarz sądowy uzasadniają postanowienie rozpoznające skargę na czynność komornika sądowego tylko wtedy, gdy podlega ono zaskarżeniu.

Rozpoznając skargę sąd może wydać z urzędu komornikowi zarządzenia zmierzające do zapewnienia należytego wykonania egzekucji oraz usuwa spostrzeżone uchybienia. Ocena prawna wyrażona przez sąd w ramach wydanych zarządzeń jest wiążąca dla komornika.